Mətn 7. Tülkü və durna
Tülkü ilə durna dost olmuşdu. Bir gün tülkü durnanı qonaq çağırdı. Tülkü dovğa bişirmişdi. O, dovğanı boşqaba töküb durnanın qabağına qoydu. Durna dovğanı yeyə bilmədi. Onu tülkünün özü yedi.
O birisi gün durna tülkünü qonaq çağırdı. O, südlü aş bişirdi. Boğazı dar küpədə tülkünün qabağına qoydu. Tülkü xörəyi yeyə bilmədi. Aşın hamısını durna yedi.
Tülkü ac-acına geri qayıtdı. Həmin gündən onlar dostluğu pozdular.
Lüğət:
- tülkü - лиса
- durna - журавль
- qonaq çağırmaq - пригласить домой
- boşqab - тарелка
- tökmək - наливать
- dar - узкий
- küpə - ваза
- ac-acına - очень голодно
- dostluğu pozmaq - переставать дружить
- əvvəlcə - сначала
- əbədi - навсегда
← 6. Kərpickəsən qoca | 8. Ovçu və onun dostu → |