Keçmiş fotolarla bağlı sirlər

Keçmişin portret fotolarına baxanda ümumi bir tendensiya görə bilərik. İlk portret fotoşəkillərdə böyüklər və uşaqlar ciddi görünür və gülümsəmirlər. Bunu hətta xoşbəxtlik və sevinc dolu toy şənliklərinin fotolarında da görmək olar. O dövrdə gülümsəyən portret fotoşəkilləri tapmaq demək olar ki, mümkün deyil. Bu da mövzunun marağını artırır.

Bəs niyə insanlar kamera qarşısında gülümsəmirdilər? Fotoşəkillərdə insanların sevinc ifadələrinin olmaması ilə bağlı bir çox nəzəriyyə və fikirlər var. İlk kameralar bu gün telefonumuzda şəkil çəkdirmək qədər ani deyildi. Fotoşəkillərin çəkilməsi vaxt tələb edirdi, yəni insanlar uzun müddət yerində oturmalı idi. Bu kameralarla şəkil çəkdirmək üçün orta hesabla təxminən 20 dəqiqə gözləmək tələb olunurdu. Ən yüksək keyfiyyətli fotoşəkili əldə etmək üçün mümkün qədər hərəkətsiz qalmaq lazım idi. Çünki hərəkət fotonun bulanıqlaşmasına və obyektin diqqətdən kənarda qalmasına səbəb olacaqdı. Buna görə 20 dəqiqə gülümsəməkdənsə, rahat bir üzlə oturmaq daha asan idi.

İllər keçdikcə kameraların çəkiliş keyfiyyəti artdı və 1900-cü ilə qədər çox inkişaf etdi. Bu illərdə kameralar təxminən 20 saniyəyə şəkil çəkə bilirdi. O vaxtlar şəkil çəkdirmək bugünkü standartlara görə yavaş olsa da, o zaman üçün sürətli idi. Nəticə olaraq, insanlar müxtəlif səbəblərdən köhnə fotoşəkillərdə heç vaxt gülümsəmirdilər. Ümumi tendensiya o dövrdə texniki maneələrlə bağlıdır. Fotoqrafiya və portretlərdə gülümsəmək, şəkil çəkmək üçün lazım olan vaxta görə çətin idi. Texniki aspektdən başqa, digər amil də dövrün standartları və ideallarıdır. Məsələn, gülümsəməyə pis baxılır və insanlara yaraşmaz deyə düşünülürdü.